Ποίηση

                                                        Γυναίκες  στο  Παράθυρο  ΙΙ

Γράφει  η  Ευαγγελία  Τυμπλαλέξη.

Ησυχία!

Θρύψαλα  κομμάτια  το  τζάμι,

Κι  η  Ουσία  των  Γυναικών  να  επιμένει∙

Αιμόφυρτη   στο  Παράθυρο.

Πίσω  απ’  τη  σκιά!

Μακρυά  απ’  τη  σκιά!

Ουκ  ολίγες  εκφάνσεις  στο  πέτο  να   καταφεύγουν,

Για  τους  άψογους  Οικογενειάρχες∙

Π’  άπειρο  προπαγανδίζουν στο  facebook   Κάλος,

Υπό  το  προνόμιο  του  κίβδηλου.

Ουκ  ολίγες  να  μπερδεύονται   λέξεις  στα  χείλη,

Για  τους  Ποιητάς  με  τον  ξύλινο  Λόγο∙

Και  τους  γιαλαντζί  κουλτουριάρηδες,

Π’  επιβεβαιώνονται  απ’  τα  likes.

Ησυχία!

Κι  οι  επαναστάτες  της  δεκάρας,

Δημόσιοι  Λειτουργοί   κι  Επιστήμονες  διαπρεπείς∙

Ν’  αρθρώνουν  λόγο  αιχμηρό∙

Υπό  της  μονιμότητας  την  ασπίδα,

Κι  υπό  των  πελατειακών  σχέσεων  την  αιγίδα.

Απέναντι   ο  εισβολέας!

Στη  γωνία  ο  εισβολέας!

Οι  ελπίδες  που   κακαρίζουν,

Κάλπικη  προωθώντας  ανωτερότητα∙

Ρητορεύοντας  φληναφήματα  περιβεβηλμένες  εξουσία.

Χωρίς  αποδείξεις  και  κανένα  κλειδί  στην  θύρα,

Τις  νέες  γενιές  να  διαφυλάξουν∙

Απ’  της  παραχάραξης   την  αμάκα.

Ησυχία!

Κι  οι  εξαθλιωμένοι  στο  ψύχος,

Με  πατημασιές  στο  χιόνι  άφαντες∙

Μην  πει  κανείς  πως  το  χρέος  δεν  εκάμαν.

Μπροστά  απ’ την  Αναρχία!

Κοντά  στην  Αναρχία!

Οι  προορισμοί  το  αυτοσχέδιο  ν’  αποφλοιώνουν,

Οι  εμμονές  κακότροπες  να  φαντάζουν.

Στο  μέσον    η  Μία  της  βουτιάς!

Στο  βάθος  της  βουτιάς  η  Άλλη!

Στα  όρια  της  βουτιάς  κι  οι  Δύο!

Πίσω  η  Κάμαρα  σε  καμία  Τάξη,

Με  πλέρια  την  αναρώτηση  στο  στόμα∙

Πόση  η  απόσταση  του  οδοστρώματος,

Απ’  το  Παράθυρο;

Ησυχία  Τώρα!

Τ’  αστέρια  δεν  είν’  τα  ίδια  για  όλους…